این فرهنگنامه در مدت قریب به هشت سال (1371-1378) تدوین و در سال 1378 چاپ شده است و هم اکنون (1397) به چاپ پنجم رسیده است. این در حالی است که هم زمان با نشر مکتوب به صورت نشر دیجیتال نیز در اختیار کاربران قرار گرفته و در قالب لوح فشرده (پایگاه تخصصی اصول فقه)، در بستر اینترنت و حتی برنامه‌های تلفن همراه قابل دسترسی است.
ویژگی‌ها
1. شناسایی حدود 6000 اصطلاح اصولی (شیعه و سنی) و گزینش بیش از 3000 مدخل از میان آنان و ارجاع 2870 اصطلاح به آن‌ها با استفاده از سیستم ارجاع مترادف و شبه مترادف و در مواردی ارجاع خاص به عام؛
2. تبیین مفهوم هر اصطلاح در ذیل مدخل‌های پذیرفته شده با بهره گیری از منابع معتبر در دسترس؛ و استفاده از ارجاع مناسب در موارد لازم؛
3. بیان سیر تاریخی پیدایش و به کارگیری برخی اصطلاحات؛
4. استفاده فراگیر از منابع شیعه و اهل سنت؛
5. پرهیز از تکرار مطالب مشابه با بهره گیری از روش ارجاع به مباحث و مستندهای همانند؛
6. کوشش در ارائه مطالب پیچیده اصولی در قالب الفاظی روان و رعایت ایجاز و پرهیز از مطالب حشو و زاید؛ با گستردگی و تنوع مطالب ارائه شده؛
7. ذکر نام بعضی از صاحب نظران و دیدگاه‌هایشان در همان موضوع؛
8. استفاده از مثال‌های رایج و گوش آشنا؛
9. درج آدرس کامل منابع در پایان هر مستند؛ با فونت متفاوت از متن، به منظور مراجعه محققان در صورت نیاز؛
10. پرهیز از علائم و قراردادهای ویژه و استفاده از علایم متعارف از قبیل ارجاع به برخی از مستندها، به منظور آگاهی بیشتر محققان، با استفاده از نماد معروف «ر. ک» و «نیز ر.ک»؛
11. تنظیم ساختار شکلی فرهنگ نامه بر اساس الفبایی حرف به حرف; که این نظام الفبایی با بخش ترسیمی (درختی) اصطلاح نامه اصول فقه نیز تکمیل می‌شود به گونه‌ای که پس از مراجعه به آن، نقشه‌ای از طرح کلی اصطلاحات و موضوعات مرتبط ارائه شده تا پژوهشگران دامنه بررسی خود را در هر رده‌ای از رده‌های اصول فقه پیگیری نمایند.
12. استناد مطالب به 160 منبع و مأخذ اصول فقه - از شیعه و سنی.