این اصطلاحنامه به گونهای سازمان یافته که روابط پیشینی میان مفاهیم و اصطلاحات (روابط سلسله مراتبی، ترادف، وابستگی) در هر حوزه علوم قرآنی را نمایش میدهد. علاوه بر فواید متنوع، ابزاری جهت ذخیره سازی و بازیابی روشمند، دقیق و سریع اطلاعات و نیز نمایه سازی متون است.
مهمترین کارکردهای اصطلاحنامه عبارتند از: 1. ارائه اصطلاحات استاندارد در یک حوزه معرفتی؛ 2. نشاندادن ساختار و درختواره علم؛ 3. ایجاد هماهنگی میان نمایهسازان و استفادهکنندگان در ذخیره و بازیابی اطلاعات؛ 4. کنترل مترادفات و شبه مترادفات، تعیین اصطلاحات مجاز و مشخص کردن حدود معانی و دقت و وحدت رویه در نمایه سازی.
اصطلاحنامه علوم قرآنی مشتمل بر 4151 اصطلاح است، که از این تعداد، 1331 اصطلاح مرجّح و 2820 اصطلاح غیر مرجّح است. مأخذ این اصطلاحات، منابع دست اول این علم و همچنین آثار رایج و متداول معاصر است.
این اصطلاح نامه به سه شیوه و در سه بخش ارائه شده است: نمایش الفبایی؛ نمایش نظامیافته؛ نمایش ترسیمی (درختی).
مقدمه اثر، مشتمل بر مطالب مهمی در باره این موضوعات است: 1. اهمیت واژهشناسی؛ 2. کلیاتی در باب اصطلاحنامه؛ 3. جایگاه اصطلاحنامه در نظام اطلاعرسانی؛ 4. نگرشی بر اطلاعرسانی در علوم اسلامی؛ 5. تدوین اصطلاحنامه علوم اسلامی؛ 6. ویژگیها و مراحل تدوین.